Pinda's
Pinda’s worden inmiddels in vele varianten verkocht. Zo zijn er pinda's met een lekker krokant laagje, rauw en gebrand. De meest gezonde pinda is de Israëlische doppinda. Rijk aan overzadigde vetzuren en eiwitten.
Hoe ontstaat de pinda
Pinda’s zijn peulvruchten die ondergronds groeien. Pinda’s behoren, net als bonen en erwten, tot de ‘enkele plant’ familie. Peulvruchten zijn eetbare zaden die ingesloten zijn in een peul. Pinda’s zijn rijk aan geconcentreerde eiwitten, terwijl de rest van de voedingswaarden en structuur vergeleken kunnen worden met die van andere peulvruchten.
Pindazaden groeien uit tot een groene, ovaal gebladerde planten van ongeveer dertig centimeter lang, aan de onderkant van de plant worden gele bloemen gevormd. Deze bloemen bestuiven zichzelf waardoor er een natuurlijk proces ontstaat waarbij de pinda, vanuit de bloem, ondergronds gevormd wordt. De vorming van een pinda duurt 4 tot vijf maanden.
De geschiedenis van de pinda
De pinda is ontstaan in Zuid-Amerika waarna het door Europese ontdekkingsreizigers verspreid werd over de wereld. De huidige top drie van producenten wereldwijd zijn China, India en de Verenigde Staten. Dr. George Washington Carver heeft onderzoek gedaan naar de pindaplant, hij ontdekte dat de pindaplant stikstof terug in de bodem bracht daar waar de katoenplant, een populaire plant om te verbouwen rond 1900, juist stikstof uit de bodem haalde. Door deze ontdekking kreeg de productie van pinda’s een enorme boost in de Verenigde Staten. Dr. George Washington Carver wordt dan ook gezien als de vader van de pinda-industrie.